Keti-koti, dag der vrijheden Keti Koti (‘kettingsnijden’) herdenkt het feit dat op 1 juli 1863 de slavernij in Suriname werd afgeschaft. Vijfenveertig jaar nadat de slavernij was verboden kwamen ongeveer 40.000 (Afrikaanse) slaven vrij. Het zware werk op de plantages moesten ze echter nog tien jaar blijven doen, al was het dan tegen betaling.
In Suriname heet de viering de Dag der Vrijheden om aan te geven dat de vrijheid ook centraal moet staan voor de immigranten van India en Java. Traditiegetrouw zijn er kotoshows en is er veel muziek. De avond vooraf is er een Mis Alida Contest, een ode aan de Surinaamse vrouw. Keti-koti is een uitbundig feest dat tot in de kleine uurtjes doorgaat.
In 1963 werd in Paramaribo ter gelegenheid van 100 jaar Keti-koti het Kwakoe-standbeeld onthuld: het stelt een ontketende slaaf voor, symbool voor de drang naar vrijheid en emancipatie. In de Afrikaanse traditie is het gebruikelijk dat kinderen de naam dragen van de dag waarop ze geboren worden. Met name mannelijke nakomelingen die op woensdag werden geboren kregen de naam Kwakoe, zo ook veel Surinamers met een Afrikaanse afkomst. Omdat 1 juli 1863 op een woensdag viel kreeg het beeld de naam Kwakoe.
In Amsterdam wordt jaarlijks een Kwakoe festival georganiseerd, dat 25 jaar geleden begon als voetbaltoernooi tijdens de vakantieweken in Amsterdam Zuid-Oost. In de loop der jaren heeft het zich ontwikkeld tot de grootste multiculturele manifestatie in Nederland met meer dan 600.000 bezoekers, hoofdzakelijk afkomstig uit de Surinaamse, Antilliaanse en Afrikaanse gemeenschap. De laatste jaren is er echter ook een steeds grotere groep bezoekers uit andere culturen. Op 30 juni dus de dag voor Keti koti worden de doden en slachtoffers herdacht.
Keti Koti vind ik persoonlijk belangrijk, vooral om nooit te vergeten wat er nog niet eens zolang geleden gebeurd is. Je kan het een klein beetje vergelijken met de herdenkingsdagen in Nederland van 4 en 5 mei, alleen de oorlog staat in feite in een schril contrast met wat er honderden jaren het Afrikaans volk is aan gedaan. Het is in feite een volks verhuizing gaande geweest. Wat ook wel apart is dat Nederland als een van de laatste landen de slavernij heeft afgeschaft. De mooie grachtenpanden in Amsterdam zijn er mede gekomen door de uitbuiting van de Surinaamse slaven. Je kan zeggen wat gebeurd is gebeurd maar laten we dit in godsnaam nooit meer vergeten. Daarom is de viering belangrijk dat het door blijft gaan, want zelfs op de dag vandaag is er nog slavernij op de wereld. Kinderen in Afrika worden als slaven in allerlei sectoren gebruikt, maar niet alleen in Afrika maar ook in Azie komt het nog veel voor. De romans van Cynthia Mc Leod geven een goed beeld weer van hoe het er aan toe ging in het vroegere Suriname. Hoe duur is de suiker? en 2 maal marienburg zijn in elk geval twee aanraders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten