Vele woorden schieten me voorbij, ik ben de tel kwijt. Misschien zijn het er duizend maar het kunnen er ook wel meer zijn. Nachten slaap ik niet, ernstig verdiept in een boek en niet zomaar een boek. Een goed boek. Het boek geeft mijn geest de alle ruimte en het goede boek sleurt me helemaal mee in het verhaal en mij niet loslatend tot de laatste bladzijde, de laatste zin en laaste woord van het boek. Ongemerkt snel vlieg ik door het boek, ben al op de helft, op de helft van een een dik goed boek. Ik wil niet dat het ophoudt, ik wil niet dat het verhaal een einde kent. Maar helaas is er voor alle verhalen een einde. Stilletjes hoop ik alvast op een goed einde voor een van de hoofdrolspelers, terwijl ik de ander de dood wenst. De pijn, verdriet, vreugde en blijschap meevoelend met de hoofdpersoon zie ik me zelf lopend door de straten van het oude Barcelona in de tijd van de burgeroorlog. De hoofdpersoon gaat zijn eigen weg, de weg die hij denkt dat die het beste voor hem is. Ik sta als een toeschouwer aan de zijkant, de hoofdpersoon nergens voor kunnen behoedend. Ik blijf bij hem in Barcelona tot ik in mijn bed in slaap ben gevallen om de volgende ochtend te ontwaken in de winterse kou van Nederland. Me zelf vragend waar ik afgelopen nacht geweest ben. Na wat koffie en een broodje gegeten te hebben lees ik snel verder, nog maar 300 blz te gaan......................
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten