vrijdag 21 juli 2006

vakantiegevoel

De vaste lezers van mijn site zullen het vast en zeker wel gemerkt hebben, waar anders elke dag nieuwe wartaal verscheen blijft het nu soms een paar dagen rustig. Nee ik hou er niet mee op en nee aan motivatie ontbreekt ook niet. De mussen en ook lopers vallen dood neer met dit mooie weer, en ik leef nu meer buiten dan binnen. Het is half 12 en ik zit nog in mijn blote body met een heerlijk glas frisse rose effe snel naar binnen om wat wartaal te typen. Het is natuurlijk ook een aparte periode, het is nog nooit zo warm geweest en dat zo lang. Waarschijnelijk is het wel eens warmer geweest maar in mijn 32 jarige leven niet. Maar ja dat is ook niet boeiend, wat ik ter verkoeling wel eens kan doen is een verhaaltje vertellen over die winter van 1979. Toen lag er zoveel sneeuw dat ik niet eens naar school kon, op de snelwegen lag meer dan 2,5 meter sneeuw. De elfstedentocht kon toen niet door gaan vanwege de extreme toestanden. Samen met mijn pa maakte ik een metershoge sneeuwpop die aardig wat leek op Bert van Ernie, toen waren die nog razend populiar, was voor die tijd dat ze uit de kast kwamen met hun geaardheid. Zappa 1 de eerste dalmantier van de familie deelde ook vrolijk mee in de pret, en weet je dat z on hond moeilijk terug is te vinden in zn berg sneeuw? Ik woonde toen met mijn ouders aan een laantje in het mooie Slochteren, ik weet niet hoe we in de weken van barre winter eten hebben gekregen want herinner me geen helicopters die voedsel kwamen droppen. Die kou die er toen was kan je nu niets bij voorstellen. Op dit moment voelen zelfs de ijsblokjes lauw aan. Het voelt eigelijk wel Spaans aan, lekker buiten eten, buiten lezen, buiten drinken, buiten zijn gewoon. Om het vakantiegevoel echt te ervaren heb ik vanavond maar Paela gemaakt, nou ja het was zn kant en klare zak van de Lidl. Buiten het opgegeten en het voelde net of ik ook in Spanje was, had me nog de tering gezocht naar de cds van Gipsy Kings maar herinnerde me ineens dat ik ze in een goeie bui aan mijn ouders mee heb gegeven zodat ze onderweg naar Spanje al helemaal in de stemming konden komen, maar gelukkig ken ik de tekst uit mijn hoofd dus brulde ik tegen mezelf en natuurlijk sophie (zappa3):

Cuando sei maria dolores
Cuando sei quei mal damore
Cuando sei quei mal a su vera
Cuando sei me va al dottore
Baila baila baila bailaBaila baila baila me
Esta rumba a ta gitana

Que yo siempre cantare
Pero yo siempre cantare
Pero yo siempre cantare
Esta rumba a ta gitana

Que yo siempre cantare
Que solo vivo enamore te
Que solo vivo enamore te
Me enamore de esta gitana
Que ya se ponga a bailando


Nu ga ik mijn glas maar snel weer vullen, als je effe niets leest komende dagen weet je het, Viva Espana in heysanti (want dat is tenminste niet zover rijden)..........

Geen opmerkingen: