Vandaag moest ik achter een verjaarsdag cadeau aan. Niet zo maar voor iemand maar voor het was voor mijn pa. Als het een van je familieleden betreft wordt het ineens heel moeilijk om iets te vinden. Bij een ander is het snel effe een flesje wijn of boek en klaar is kees, maar bij familie ligt het duidelijk anders. Boeken had die al zat gekregen dus dit keer maar niet, vooral nu niet omdat hij 60 jaar wordt morgen. Wanneer hij ambtenaar was geweest was het dubbel feest want 60 betekend stoppen met werken. Om half zes bedacht ik dat het wel een goeie tijd was om te gaan shoppen. Een FC Groningen pyjama? Helaas was die er niet meer in zijn maat want er waren alleen kindermaten nog, dus dat viel al af. Al snel kwam ik uit op boeken, want dat is altijd wel goed. Titels als ‘’ 60 en nu? ‘’ of ‘’ fietsen doe je zo ‘’ sprak me nou niet echt aan om te geven. Opeens wist ik het niet meer, goh wat kan een simpel verjaardagscadeau toch moeilijk zijn om uit te zoeken. Maar gelukkig heb ik net als in Weekend miljonairs een hulplijn en die hulplijn was me ma. Die had het over een of ander blue nog wat, en doordat ik in de drukste winkelstraat liep van Groningen kon ik er niets van maken. Wel was de hint naar de trekpleister te gaan. Ik liep zosnel als ik kon naar de kruidvat maar helaas het was zes uur geweest dus dicht! Douglas was nog wel open, maar daar ruikt het net alsof alle dames van de wallen er zijn wezen shoppen die dag. Als je er als blinde met hondje loopt raak het hondje zeker van slag. Ach dan maar duur doen en hups naar de V&D die zijn immers toch tot de late uurtjes open. Daar heb ik zitten spuiten en ruiken aan allerlei geuren. Zoveel zelfs dat die mooie dame achter de toonbank er nog mooier door leek. Even dacht ik dat ze haar stijve bedrijfskleding uit zal rukken en haar meest sexy stapkleding te voorschijn zal komen. Ze zal dan ondeugend naar mij toestappen en in iets liefs in mijn oor fluisteren. Maar had ik ineens pech, mijn oorstukje van de gehoorapp was smerig en de droommeid liep al kolkhalzend weg. Al snel kwam ik tot de conclusie dat die geuren mijn pa zeker niet zal krijgen. Na wat flesjes leeggespoten te hebben liet ik me door de naam van het flesje leiden en snel in pakken. Snel liep ik naar huis, in een wolk van gemixte geurtjes. Dat de vrouwen vanuit alle uithoeken van de stad op je afvliegen zoals reclames je willen doen geloven is onzin heb ik gemerkt, want de straat bleef angstvallig leeg…………
Maar ja mijn missie is geslaagd!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten