Broodje pindakaas

Vandaag was ik weer eens aan de loop, voor het eerst een langere ronde, voor het eerst dit jaar bijna 18 km gelopen! Het voelde echt heerlijk aan. Alleen een paar km recht in de wind op moeten lopen en dat was me toch wel wat zwaar. Maar ja alle begin is moeilijk. Waarom ineens weer? nou zo ineens is het niet hoor, ben aan het opbouwen nog steeds en dat gaat lekker. Moet wel zeggen dat mijn kleine zus(nou ja klein 21 jaar is ze) mij wel zodanig gemotiveerd heeft dat ik vandaag wat voor weer het ook zal worden toch die 18 km ging lopen. Die woorden van haar staken als slijmscherpe messen door mijn ziel, die paar woorden brachten me weer met beide benen op de vaste grond, want al een tijdje waande ik me als een blanke keniaan. Ik overdrijf nu wel erg hoor, want de woorden: " volgens mij ben jij wel beetje gegroeid " sloegen niet in als een bom of bracht me zodanig uit evenwicht dat ik nu in de telefoongids een goeie psycholoog zoek. Over een tijdje kan ik met dat soort dingen bij dezelfde zus terecht want die doet zn therapeutenopleiding. Tja het geeft wel aan dat haar woorden niet echt therapeutisch verantwoord waren. Maar ja ik weet beter!!

Maar genoeg woorden, ik heb heerlijk gelopen, door de wind en beetje motregen en het maakte me echt los. De welbekende vleugels ontbraken nog maar die komen er ongetwijfeld vanzelf weer. Onderweg kreeg ik ineens het hongerige gevoel, tja de voorraad was opgebruikt dus schakelde ik over op vetverbranding net als je bij een auto overschakeld van benzine naar gas enz. Maar het ging nog steeds lekker. Vlakbij het stadspark fietse een boer me tegemoet, een echte ouwe boer, compleet met klompen, pet en een hooivork achter op de fiets. Ineens kreeg ik enorme trek in broodje pindakaas. Je weet wel liefst met maisbrood en van het overbekende merk van de Jumbo omdat die zo lekker smeerbaar is. De ouwe boer leek van alles te denken maar het enige wat die beste boer zei was: Loop moar lekker door mien jong.................

en zo is het........