Dwalen

Vandaag was ik weer eens aan de loop. Eerst verblijde ik mijn gehoorapparaatdeskundige met een bezoek. Deze heeft wat nieuwe tonen gedownload zodat ik weer helemaal bij de tijd ben. Het westen van het land denkt dat zij met alles de beste en grootste zijn, maar dat betwijfel ik eigelijk. Hier in Groningen hebben WIJ de grootste Ikea (van europa), de grootste Jumbo (en de mooiste) en misschien over 20 jaar ook nog eens de snelste en duurste spoorlijn van het land. Omdat ik aan de toekomst zat te denken en misschien wel weer een vriendin wil leek me het handig om eens bij Ikea naar een stapelbed te kijken. Altijd handig je kan dan ook nog eens wisselen, vrouw boven en vrouwtje onder.Alleen zit je dan wel elke avond met de vraag: “ Hoe doen we het vanavond? “ Maar goed met die gedacht toog ik naar Ikea, dacht binnen 15 min er wel weer uit te zijn. Niets was minder waar, want het is heeeeeeeeeel groot. Ik zag er van alles, borden, kleedjes, lampjes, kastjes, plantjes en ik liep en liep en nog steeds geen bed gezien. Na een tijdje, dat zal een uurtje of 2 geweest zijn had ik door dat ik rondjes liep, want kwam steeds weer de zelfde dingen tegen. Zo trots dat ik ben ging ik niet de weg vragen, dus liep ik met de meute mee. Na een tijdje zag ik eindelijk de uitgang weer, en buiten gekomen schoot me het in het zin dat ik niet eens het stapelbed gezien had, dus pret op het stapelbed kan ik eerst wel vergeten..

Ik liet me niet van de wijs brengen en vol goede moed toog ik naar de nieuwe Jumbo bij de euroborg (dat ook nieuw is). De voorkant leek net een soort bunker maar zette toch door. Binnen gekomen was van het bunkergevoel niets meer over. Claustrofobie maakte plaats voor heuse pleinvrees!! 5000 vierkante meter is echt groot!, het hoort weinig maar dat is het zeker niet. Weer raakte ik de weg kwijt, Het ging mis bij de groente, een afslag te ver genomen vermoed ik. Maar was blij dat ik verkeerd gelopen was want kwam me daar toch bij een grote wijnafdeling. Een soort hemel voor wijnen leek het. Je kan daar als wijnliefhebber er tijden rondneuzen. Na een tijdje langs alles gelopen te hebben was ik het beu, goed beu want ook hier liep ik rondjes. Gelukkig voor mij was er een servicepunt, je weet wel zon ding waar ouwe mensen hun shag en ander rotzooi halen. Daar was een hele aardige dame, haar kende ik wel ze had promotie gemaakt en ging van klein naar groot. Indruk heb ik niet echt haar gemaakt want ze dacht dat ik Mitchie heette die er advertenties op het bord heeft staan om lekker bij te verdienen. Dat bijverdienen bedoel ik geen grasmaaien of ramenwassen mee. Al snel wist ze mijn juiste naam (Speedy) weer, dus heb denk ik toch wel indruk gemaakt. Na de laatste nieuwtjes en roddels te hebben uitgewisseld was zij zo lief om me weer naar de uitgang te begeleiden. Tja was weer een hele belevenis maar blijf in het vervolg toch maar heerlijk bij mijn ‘’ eigen ‘’ Jumbo, dan verdwaal ik niet teminste, en bij Ikea neem ik wel een Dushi mee die de weg weet voor de pret met het stapelbed..........