Sun is shining, the weather is sweet now
Make you want to move your dancing feet
De zon is echt aan het schijnen of het nu komt door het mooie nummer van Marley die ik vanmorgen draaide weet ik niet. Maar blij zijn we met de zon, zo blji dat ik weer de hardloopschoentjes aantrok. Want tja als ik nog die 42 km wil gaan lopen in augustus tijdens de marathon mag ik nu wel weer serieus gaan trainen. Vandaag lukte dat min of meer, vandaag ging het eigelijk soepel. Voor het eerst echt pijn en irritatievrij gelopen. Nou ja dat laatste is niet helemaal waar. Tijdens het lopen genoeg irriterende prikkels tegen gekomen. Soms zijn die moeilijk te negeren. Ik was heerlijk aan het lopen dus, loop ik langs het Zernikecomplex. Dat is een complex met allerlei gebouwen voor studenten waar ze hun geestelijke voedsel vandaan halen. De laatste tijden liep ik daar vaak op zondag, dan is er geen reet te doen, maar nu..... Allerlei studenten op wat officieel nog een fiets heet waar ze overal maar door heen crossen. Op den duur liep ik in een woud van fietsers, dacht er effe aan om hordenlopen er bij te doen vandaag. Zal ook wel aan mij gelegen hebben want ik loop altijd links, want dat hoort zo en als je een keer dood gereden wordt weet ik zeker dat het niet aan mij lag.Veel studenten nemen daar schijnbaar allemaal hun rijles. Zeker omdat je er verder niets tegen komt behalve dan fietsers en harlopers. De rijinstructeurs dachten me te kennen, want de meesten toeterden. Tja heb maar gewoon gezwaaid want onder het lopen ga ik natuurlijk niet in alle autos loeren wie er in zit. De laatste leek me wat nijdig, maar misschien heb ik het blondje achter het stuur bang gemaakt (waarschijnelijk door mijn korte tight) want die bleef wel er veel aan de rechterkant rijden, terwijl ik netjes aan de linkerkant liep.
Ik liep verder en verder, eigelijk gewoon mijn vertrouwde rondje langs het kanaal. Het stukje waar je normaal weinig mensen zit. Maar schijnbaar zijn er nog veel werklozen of mensen die vakantie hebben want men was er massaal er op uit getrokken om te gaan fietsen of te vissen. Ik erger me dan aan die ouwe mensen die je tegemoet komen fietsen en heel bangerig gaan doen. Net alsof ik zon dikke reet heb dat ze er niet eens om heen kunnen. Ze gaan dan bellen en soms toeteren als ze zn hoorn op de fiets hebben gemonteerd. Eigelijk hebben ze groot gelijk, want een keer vallen en weg is de noclaim, en die oudjes hebben al niets. Ik ben altijd erg vriendelijk tegen ze, nou ja ook overdreven want verder dan moi of hoi gaat het echt niet, maar is het idee he. Ik kwam weer in de bewoonde wereld, waar ik de aandacht trok van twee Antiliaanse dames, ze moesten lachen om mijn broekje, of waren onder de indruk wat erin zat) Maar eigelijk was ik de enige die iets te lachen had, want als je die twee dikke konten zag wat samen geperst was in een soort veel te kleine legging dat was pas komisch. Ik was bijna thuis, toen er een bus de straat in reed, Ik zag de buschauffeur al smerig lachen, en wist na een paar seconden al waarom. Hij probeerde me gewoon te vergassen! want liep ineens achter de bus terwijl die optrok en dat is niet slim. Het vergassen is hem niet gelukt, misschien dat mijn longetjes zwart zijn nu maar ja dat is zorg voor later.
En ik heb er in het dik uurtje lopen heel wat bij geleerd..............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten