Het is vroeg in de ochtend op een mooie mei dag in 2007 wanneer Pechtold op zn driewieler door de straat vliegt. Hij is onderweg naar Hans zijn grote vriend. Sinds een tijdje spelen ze altijd samen buiten. Ze spelen soldaatje en soms verstoppertje. Pechtold is bij het huis van Hans aangekomen. en roept onder het slaapkamerraam van hans, Hans ben je al wakker???? er kwam geen reactie, dus riep hij nog een paar keer luid. Toen ging er een raampje open. Wat moet dat? bromde iemand die blijkbaar ruw uit zijn slaap was gewekt. Het was Hans, oo ben jij het Pechtold riep hij '' ik wil helemaal niet met je spelen" ik heb genoeg andere vriendjes Ga maar lekker alleen spelen buiten. Maare je had beloof dat we buiten gingen spelen!!! bracht Pechtold verbaasd uit. Hans luisterde niet en smeet hard het raam dicht en liet Pechtold alleen achter, snikkend stapte hij weer op de driewieler en ging richting huis. Maar gelukkig voor hem had hij nog meer vriendjes dan alleen Hans dus er gingen een paar weken voorbij zonder dat hij aan Hans dacht. Pechtold zat braaf thuis zn bordje pap op te eten die hij van zijn mamma voorgeschoteld gekregen had. Opeens ging de deurbel, De vader van Pechtold deed open, en zag daar een dik jongetje met blonde haren voor de deur staan. Het was Hans, in een veel te krappe korte broek met een of ander raar hoedje op zn hoofd. Hallo pappa van Pechtold is hij er ook?????. Ik zal hem effe roepen bromde de vader wachten effe bij de deur. Hans likte intussen op een grote loly en wacht ongeduldig op Pechthold want hij wil graag verstoppertje spelen. Na een paar min komt Pechtold bij de deur. Kom je buiten spelen, ken hele leuke spelletje begon Hans. Hmmmm Ik speel niet meer met jou, want daaaaar heb ik totaaaal geen zin in, met een ferme klap smeet Pechtold de deur voor hans zn neus dicht. Hans keek betutteld naar de dichte deur. Na een paar minuten droop hij af m met tranen in de ogen, want tja hij had niemand meer om mee te spelen, want met zn grote mond wilde niemand van het dorp met hem spelen.
En zo lieve lezertjes zie je maar weer dat je nooit een te grote mond moet opzetten, want vroeg of laat ga je daardoor flink op je bek.
en nu is het verhaaltje uit......
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten