Hoe druk het gister bij de voedselbank was hoe rustig het vandaag bij het stembureau was. Ik moet altijd stemmen in een lagere schoolgebouw. Een stel kleine kinderen die waarschijnelijk net pauze hielden kwamen me rennend tegemoet en vroegen of ik kwam stemmen, een snotneus vroeg me op wie ik ging stemmen. " Op je juf " floepte er zomaar uit. Waarop het snotneusje naar zijn juf rende om het grote nieuws te vertellen. De desbetreffende juf stond op en glimlachte naar mij. Ze had een mooie lach waarbij haar spierwitte tanden tevoorschijn kwamen. Het was een echte schoonheid en mijn eerste gedachte was zonde echt zonde, zoiets moois weg gestopt in dit achteraf schooltje ergens in de wijk. Begeleidt door het groepje kinderen kwam ik bij het gymlokaaltje wat voor de gemeenteraadsverkiezingen omgetoverd was tot stemlokaal. De 3 mensen van het stembureau zaten achter de tafels en waren ingedut dat kon natuurlijk ook wel snel als er verder geen kiezers waren. Goedemiddag heren en dame!!! riep ik om de stilte te verbreken. In een klap waren ze van hun dagdromerij af, ik overhandigde mijn stemkaart. Een nam mijn kaart aan, een ander zocht mijn naam op uit een hele lange lijst. Meneer Rogier Kleine? Yeps, als je tenminste dat meneer weg laat is het correct. De derde persoon gaf me een nr die ik meteen weer kon afgeven aan de middelste persoon. Echt een team maar dat moeten ze wel effe volhouden tot 9 uur vanavond.
Ik liep naar de stemcomputer, had een partij in mn hoofd waar ik op zal gaan stemmen. Eenmaal voor de stemcomputer begon ik te twijfelen. Er stonden zoveel namen op, mooie namen, lelijke namen en nietszeggende namen. Ik besloot er niet meer langer over na te denken, want had immers er al genoeg over nagedacht wat het zal worden, dus drukte ik een naam welke mij wel lekker in de oren klonk, de naam was Fatima Kutu, een vrouw en allochtoon van die partij leek me wel een goeie zaak. Nog een fijne dag riep ik ter afscheid aan de mensen die achterbleven, Intussen was er een ouwe vrouw aan gekomen met een rollator met daarop een zak met koekjes voor de mensen achter de tafels. Tja dat is pas lief he en typisch iets voor die ouwe mensen. Ik liep door de gang, en kwam de juf weer tegen, ze glimlachte op haar moois, niet in staat iets uit te brengen verliet ik het schoolgebouwtje......
En nu elke dag maar hopen dat de regering valt...............
Rogier
1 opmerking:
Ik ben ook benieuwd wat eruit komt... Bij mij hier in t stembureau zaten 2 mensen waarbij er nauwelijks een lachje ofzo afkon.. Dat bevordert het ook al niet!
Ik ben ook benieuwd wanneer het kabinet en dus de regering valt.. De polls geven aan de links in elk geval gaat winnen:D
Een reactie posten