6 december 2005 Onrust

Het is al laat en de slaap heeft me nog niet te pakken. Ik typ hopeloos wat woorden in een bepaalde volgorde zodat het een beetje te lezen is. Heb nu al een dikke week last van mijn voet, de onderkant is pijnelijk. Gelukkig wordt de pijn met de dag minder. Maar toch normaal loop ik bijna elke dag, maar nu lijkt het een eeuwigheid geleden dat ik mn laatste stapjes heb gezet. De schoenen lonken elke dag naar mij en vragen zich af wanneer ik ze weer eens mee zal nemen op avontuur, door de bossen, velden en het park. Ze moeten toch nog effe geduld hebben, effe te vroeg lopen en ik ben verder van huis. Dus nog effe een paar dagen niets doen en dan weer proberen. Het lijkt net of ik aan het afkicken ben, dus blijft het nog lang onrustig in mijn hoofd.

Op een andere plek waar het onrustig was of teminste waar op onrust gehoopt werd was gistermiddag in het Oosterpark, daar speelde de plaatselijke FC een wedstrijd tegen FC Twente. Het is altijd een beladen wedstrijd en de beide supporterskampen zijn dan al tijden bezig met de voorbereidingen op de wedstrijd van het jaar! Voorbereidingen is misschien groot woord, van te voren wat de freguentie van de politiescanner opgezocht om onderweg naar Groningen zo veel mogelijk up todate te blijven. Spandoeken worden er geschilderd. Zo was er gister ook een vriend van mij (een ware Twentenaar zie foto) in het Oosterparkstadion. Op een of andere reden noemen ze de Groningers zwientjes, en dus had hij samen met de knutselclub van de supportersvereniging een varkenskop gemaakt (op 11 november uit uit tegen NEC waren het lampionen) Ja dit zijn de ware supporters, 4 uur in de bus voor 2 keer 3 kwartier voetbal. wekenlang onrustig liggen woelen in bed, knutselen en praatjes over wie als eerste over de hek gaat. Hopend op onrust, de gezichten bijna de hele wedstrijd strak naar het vak van de harde kern van Groningen. Gebeurt er wat? gaan we nog knokken? en wat gaan we nu weer scanderen? Hasj coke en pillen lied wordt ook wel saai op den duur. Daar staan dan zn 1100 twentenaren te kleumen in de koud. De droge kelen blijven stil nadat Groningen gescoord heeft en daar bleef het ook bij. Groningen juicht en zwientje huilt. De busreis terug naar huis was een stille en lange reis. Misschien volgende keer op excursie naar het zwienenparadies ergens in het Oost-Groningerland?

Oja het enige onrust onstond er nadat een dronken student een glas tegen een van de supportersbussen had gegooid..................

Rogier